Με ναυαρχίδα τη σειρά «άτι» και καταβολές από τη Σμύρνη η οικογένεια Αργυράκη έχει αναπτύξει μια ολόκληρη φιλοσοφία γύρω από την οινική παραγωγή.
Θέλουν με τα κρασιά τους να αφηγηθούν ιστορίες. Άλλωστε, το κρασί στο οικογενειακό τους τραπέζι ήταν ανέκαθεν η καλύτερη αφορμή για να έρθουν στην επιφάνεια μνήμες από το παρελθόν. Τα αδέρφια Κωνσταντίνος και Σπύρος Αργυράκης, μαζί με τον πατέρα τους Γιώργο, έχουν αναπτύξει μια ολόκληρη φιλοσοφία γύρω από την παραγωγή του οινοποιείου Αργυράκη που βρίσκεται στον Τριπόταμο Ημαθίας, καθώς πιστεύουν ότι το κρασί είναι πολλά περισσότερα από μια γεύση.
Άλλωστε, εμπνέονται από ιστορίες και προσπαθούν να τις κλείσουν στις φιάλες τους. Με μια οινική παράδοση που ξεκινά από τη Σμύρνη και με μια αδιάλειπτη στο πέρασμα των ετών αγάπη για το καλό κρασί, η οικογένεια Αργυράκη έχει ως μόνο πλάνο για το μέλλον να συνεχίσει να περνά καλά με αυτό που κάνει, χαρίζοντας «ψυχαγωγία», με την κυριολεκτική έννοια της λέξης, σε όσους γεύονται τους οίνους της.
Σήμερα το οινοποιείο Αργυράκη, που είναι το πιο πρόσφατο μέλος των Οινοποιών Βορείου Ελλάδος, έχει μια ετήσια παραγωγή 30.000 φιαλών, το 60% της οποίας εξάγεται σε Γερμανία, Ελβετία και Αυστρία. Στόχος μάλιστα τα επόμενα χρόνια είναι η απόκτηση παρουσίας στον Καναδά και στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Οι ετικέτες του οινοποιείου, το οποίο είναι βιοκλιματικό και ενεργειακά αυτόνομο, είναι συνολικά έξι. Η βασική του σειρά έχει την ονομασία «άτι», σε έναν φόρο τιμής στον προπάππου της οικογένειας, Γιώργο Αργυράκη, ο οποίος ήταν έμπορος αλόγων, αλλά και οινοπαραγωγός στη Σμύρνη και ήταν αυτός που έγραψε το πρώτο κεφάλαιο της οικογενειακής οινικής ιστορίας. Η σειρά αυτή περιλαμβάνει τρεις ετικέτες, έναν ερυθρό οίνο από την ποικιλία του ξινόμαυρου, έναν λευκό από μαλαγουζιά, ασύρτικο και ξινόμαυρο και έναν ροζέ από syrah και ξινόμαυρο. Μια δεύτερη σειρά, περιορισμένης όμως παραγωγής, που δεν ξεπερνά τις 1.000 φιάλες, είναι οι οίνοι «Χρόνος», η οποία έχει αξιοποιήσει το κρασί παλαιών βαρελιών του πατέρα της οικογένειας και περιλαμβάνει δύο ετικέτες, ένα λευκό και ένα κόκκινο κρασί από ξινόμαυρο. Τέλος, το οινοποιείο έχει δημιουργήσει έναν ακόμα οίνο, που λέγεται Γλυκό Φιλί, με merlot, syrah και ξινόμαυρο.
Ο έμπορος αλόγων από τη Σμύρνη και οι επόμενες γενιές
Η έναρξη της οικογενειακής οινικής ιστορίας τοποθετείται στις αρχές του 20ου αιώνα, στον Κουκλουτζά, μια περιοχή κοντά στη Σμύρνη. Εκεί ο Γιώργος Αργυράκης, ο προπάππους της οικογένειας, έμπορος αλόγων, καλλιεργούσε κατά τη συνήθη πρακτική εκείνης της εποχής τα δικά του αμπέλια, και συγκεκριμένα τις ποικιλίες μπατίκι και φιλέρι, και έφτιαχνε το δικό του κρασί. Με την καταστροφή της Σμύρνης το 1922 η οικογένειά του έφυγε για τη Θεσσαλονίκη και εγκαταστάθηκε στην περιοχή του Ευόσμου (Κουκλουτζάς).
Ο ξεριζωμός όμως δεν ξερίζωσε την αγάπη του για το κρασί, το οποίο συνέχισε να φτιάχνει σε μικρές ποσότητες. Η παρουσία του οίνου στο οικογενειακό τραπέζι επηρέασε τον εγγονό του, Γιώργο Αργυράκη, ο οποίος μεγαλώνοντας έκανε σπουδές χημικού και οινολόγου. Μάλιστα, επί 14 χρόνια, από το 1983 έως το 1997, ήταν ο οινολόγος της Μπουτάρης Οινοποιητική. Όταν αποχώρησε, άρχισε να εργάζεται ως χημικός στο Χημείο του Κράτους, όμως η ενασχόλησή του με το κρασί δεν σταμάτησε, αφού συνέχισε, μόνος του πια να παράγει, έχοντας αγοράσει έναν αμπελώνα στον Τρίλοφο Ημαθίας.
Η άσβεστη αυτή οινική φλόγα φούντωσε όταν οι δύο γιοί του, ο Κωνσταντίνος και ο Σπύρος, ήρθαν στο προσκήνιο. Μεγαλωμένοι με τις αφηγήσεις του πατέρα τους, προσανατολίσθηκαν από την πρώτη στιγμή στο κρασί. Ο μεν Κωνσταντίνος σπούδασε οινολόγος, ο δε Σπύρος έκανε σπουδές πολιτικού μηχανικού, τις οποίες συμπλήρωσε με ένα μεταπτυχιακό για τα βιοκλιματικά οινοποιεία.
«Η φράση του πατέρα μας που αντηχεί ακόμα στα αυτιά μου είναι ‘’ θες να δοκιμάσεις;’’» λέει στη Voria.gr ο Κωνσταντίνος Αργυράκης. Μάλιστα, τα δύο αδέρφια συμμετείχαν από παιδιά στην παραγωγική διαδικασία. Μεταξύ άλλων, θυμούνται να δένουν από ένα καρτελάκι με τα στοιχεία του κρασιού σε χιλιάδες φιάλες, αφού ο πατέρας τους ήθελε να τους διδάξει τον σεβασμό στο προϊόν, μέχρι και στην τελευταία του λεπτομέρεια.
Έτσι, το 2016, με τη στήριξη του πατέρα τους, δημιούργησαν από την αρχή το οινοποιείο στον Τριπόταμο και μάλιστα με βιοκλιματικά πρότυπα, επέκτειναν τους αμπελώνες στον Τρίλοφο, που φτάνουν σήμερα τα 25 στρέμματα και συνέχισαν πιο συστηματικά την οινική δραστηριότητα της οικογένειας.